Van ‘foutvaatje’ naar ‘goudvaatje’: de geschiedenis van Luxpens zoutvaatje

Een verhaal om met een korreltje zout te nemen.

Zout is een onmisbaar ingrediënt in de keuken en in die hoedanigheid ontbreekt het in geen enkel gezin, noch in de frituur of het restaurant.

Een zoutloze bedoening

Wat steeds vaker wel ontbreekt, is enige zin voor esthetiek en elegantie. In veel gezinnen komt geen verleidelijk vaatje meer op tafel maar een kunststof koker, die geen ziel en geen verleden heeft. Helaas én veel erger heeft het plastic prulletje ook geen toekomst, wat nauwelijks te verantwoorden is in deze tijden, zeker als er een duurzaam en bijzonder attractief alternatief bestaat.

Met alle Chinezen… 

Regelmatig voert grote goesting me naar de frituur. Dat Belgische ‘erfgoed’ wordt steeds vaker bemand door Chinezen, die er hard en goed werken om er figuurlijk het zout op hun patatten te verdienen. De frieten zijn meestal fantastisch, maar op een keer miste ik -letterlijk deze keer- het zout op mijn patatten en ik vroeg dan ook het zoutvaatje. Ik kreeg een glazen geval met een P in het deksel. Bij navraag hoorde de uitbaatster het in Peking donderen: ze had geen flauw benul waarvoor de P stond en had zout in een pepervaatje gedaan.

Het was het zoveelste zout in de wonde en ik besliste om een oprechte ode aan zout en het zoutvat te brengen!
Want zout kan bogen op een bijzonder rijke geschiedenis. Vroeger was zout het ‘witte goud’: het gegeerde goedje zorgde ervoor dat je kostbaar eten kon bewaren of op smaak kon brengen. Zelfs het woord ‘sal-aris’ is van zout afgeleid: de Romeinse soldaten en ambtenaren kregen in navolging van de Kelten hun loon uitbetaald in zout.

 

Geen woorden, maar daden: van praatje naar vaatje!

Hopelijk ben je helemaal overtuigd van het belang van zout en vind je een spotgoedkoop strooiertje ook helemaal fout!
Met die overtuiging ging ik alvast aan de slag en na grondige gesprekken met de ontwikkelaar van mijn penonderdelen zijn we tot een prachtig product gekomen!

Stap een : magisch metaal als geknipt basismateriaal

Duurzaamheid was een must, net als langdurig gebruiksgemak en een luxueuze look.
Volledig roestvrij metaal, meer concreet inox 303, bleek het geknipte materiaal: inox oogt nu én over 100 jaar fantastisch , gaat eenvoudig open en dicht en is 100 % roestvrij.
Het binnenwerk van het zoutvat werd met precisie ontworpen en gecreëerd door passionele professionals in goed uitgeruste werkhuizen.

 

 

 

Stap twee : een dekselse klus!

Aan het deksel en de perforatie werden bijzonder veel tijd en aandacht besteed.
Zonder overdrijven: pas na maanden experimenteren slaagden we erin om het perfecte deksel te creëren. We wilden de gekende frustraties absoluut omzeilen: soms moet je als een gek schudden zonder resultaat, maar nog erger is het als een gerecht door een ‘zoutstorm’ de mist in gaat.

Dit deksel garandeert een perfecte dosering en bewaring van het zout. Dankzij de specifiek ontworpen onderkant van de gaatjes rijst het zout steeds optimaal en de aangefreesde bovenkant voorkomt verstopping.
In de bovenkant is een gleuf gefreesd, waardoor ik het deksel voor bepaalde modellen kan verzinken en je het als gebruiker eenvoudig kan opendraaien met een muntstuk.

 

 

Stap drie : een verleidelijke vorm als nieuwe norm

Door in een betrouwbaar binnenwerk en een fantastisch deksel te investeren, kan ik een aantrekkelijk en afwisselend aanbod aan afwerkingsmogelijkheden garanderen. Die laatste stap kan ik volledig zelf bepalen, zodat het zoutvaatje er zal komen in diverse vormen en materialen.

Bij elk model zal ik duidelijk aangeven welke materiaalsoorten in aanmerking komen voor de afwerking. Hoewel het materiaal dus kan verschillen, is de kwaliteit constant: elk vaatje krijgt een speciale behandeling, waardoor het kostbare kleinood bestand is tegen vochtige of vettige vingers en jarenlang zijn glans behoudt.

Momenteel ben ik een eerste oplage aan het voltooien: binnenkort kan u stijlvol met zout én uw gasten kwistig met complimenten strooien.